Er zijn in de geschiedenis van de mensheid vele oorlogen gevoerd en er zijn evenzovele redenen voor het voeren van oorlog. Een van de belangrijkste gronden waarom een volk of land ruzie zoekt met een ander volk of land is grond. En niet alleen volken of landen. Ook gemeentes, buurmannen, bavianen en roodborstjes zoeken ruzie met elkaar om grondgebied. Daarbij gaat het altijd om het verdedigen van grondgebied of het verkrijgen van meer grondgebied, nooit omdat mens of dier overtollig grondgebied kwijt wil.

Grondgebied biedt namelijk grote voordelen. Je kunt er op wonen, je kunt er je jongen op groot brengen, je kunt er voedsel vangen of op verbouwen en je kunt het als buffer gebruiken om ongenode gasten buiten de deur te houden. Hoe meer je er van hebt, hoe groter die voordelen. Grond geeft grandioze garanties.

De meeste landen die streven naar meer grondgebied weten wel dat andere landen het daar meestal niet mee eens zijn. Daarom verzinnen landen die grond willen inpikken vaak een smoes. Bijvoorbeeld dat het volk waarvan men de grond wil afpakken wordt onderdrukt en daarom moet worden bevrijd. Of dat de tegenstander begonnen is met schieten en het eigen land daarom moet worden verdedigd. Toen Hitler meer Lebensraum wilde voor Duitsland en in 1939 Polen aanviel, zei hij dan ook: ‘Seit 5.45 Uhr wird zurückgeschossen.’

Grondgebied is ook de reden waarom China Tibet heeft bezet. Met Tibet heeft China meer Lebensraum voor Chinezen in handen, een buffergebied tegen mogelijke agressors vanuit de andere kant van de Himalaya en een vuilnisbelt voor nucleair afval. Al eeuwenlang heeft China stukjes afgeknabbeld van Tibet, in de periode 1949-1951 ten slotte werd het laatste deel ingelijfd. Ook China verzon destijds een smoes: de inlijving vond plaats in het kader van de ‘Peaceful Liberation of Tibet’.

Die inlijving is al zo lang geleden dat iedereen er intussen aan gewend is geraakt. In de meeste atlassen, de Bosatlas incluis, heeft het bezette Tibet al jaren dezelfde kleur als China, waardoor het niet meer dan een provincie lijkt van dat land of zelfs helemaal niet zichtbaar is.

Dit is een van de oudere voorbeelden van het steeds vrijpostiger wordende China.