Minister Plasterk maakte ooit eens een uitglijdertje door te opperen dat het nou maar eens afgelopen moest zijn met het verbod op de verkoop van Mein Kampf. Een uitglijdertje omdat de omstandigheid destijds niet helemaal handig was – kennelijk als reactie op de eis van Geert Wilders om de Koran te verbieden – maar vooral omdat hij zich niet leek te realiseren dat de Tweede Wereldoorlog in Nederland nog lang niet afgelopen is.

Wat volgde op de uitspraken van Plasterk was een kort maar hevig kookpotje waaruit onder meer gaarde dat een kamermeerderheid niets voelde voor een ophef van dat verkoopverbod. Plasterk nam vervolgens een beetje van zijn ingrediënten terug door te laten weten dat dat helemaal geen beleidsvoornemen van hem was, maar in gedachten blijft hij het verbod op de verkoop van Mein Kampf gewoon onzin vinden.
Dat het boek in Nederland niet in de winkel verkocht mag worden, heeft alleen symbolische waarde. Het is her en der op internet te vinden. Bovendien ligt het gewoon in de bibliotheek.

Wat opviel in de diverse uitlatingen was dat iedereen, inclusief Plasterk, er de opmerking tussendoor frommelde dat Mein Kampf een onleesbaar boek is. Dat is vaste prik. Wie ook maar iets zegt over Mein Kampf, altijd krijg je erbij te horen dat het, wat de vorm betreft, een gedrocht van een boek is. Het lijkt alsof niemand iets over Mein Kampf durft te zeggen, zonder dat er ter compensatie bij te noemen.

Ik durf te wedden dat geen enkele opiniemaker of politicus – Plasterk ook niet – het boek in zijn geheel heeft gelezen. Een paar passages misschien, maar helemaal? Forget it. Op zich niet zo verwonderlijk, want Mein Kampf bestaat uit twee dikke pillen en er zijn inderdaad betere boeken, dus waarom je tijd verdoen wanneer je toch de mening van anderen kunt papegaaien?

Ik heb wel een eigen mening over Mein Kampf, want ik heb het boek gelezen. Helemaal, van voor tot achter. Jaren jaar geleden al heb ik het van het internet gevist, gelezen en toen weer weg gemieterd.

Laten we maar voorop stellen dat er inderdaad allerlei absurdistische rotzooi in staat. Maar om nou te zeggen dat het een onleesbaar boek is? Ik heb dat niet kunnen ontdekken. De zinnen zijn stuk voor stuk grammaticaal correct, geen speld tussen te krijgen. Af en toe zitten er zelfs heel aardige volzinnen tussen. Hier en daar worden wat onderwerpen op een hoop gegooid – Harry Mulisch zou het boek zeker een heel andere structuur hebben gegeven – maar het is niet minder leesbaar dan een gemiddelde Duitse regeringsnota uit de jaren twintig of dertig van de vorige eeuw. Je moet natuurlijk wel een beetje Duits kennen en het taalgebruik in de context van de tijd weten te plaatsen.

En niet te lui zijn om het te lezen. Als je kritiek levert op Mein Kampf, doe dat dan op de inhoud. Er staat genoeg idioterie in.